Ceket Ve Parlak Pabucun Hikayesi

Ağıtlardan türkülerden sesim duyulmaz
Zalımoğlu yaktı seven yürekleri
Kıratım bekler yollarımı eyeri tutulmaz
Sevenler ayrılmaz durursa bile kalpleri.

Yıllar önce çıktı gurbet yollarına
Zengin olma hevesi vardı heyecanla
İki üç lirayı saklardı çorabına
Alacaktı Hamide' yi saracaktı kollarına.

Alamanya yolları uzun, yüreği garip
Çarklar benzemiyordu sabana, orağa
Köle oldu gavurun eline
Bir türkü yaktı baktı onun resmine.

Geldi köyüne, bir ceket ve parlak pabuç
Çeşmeden su içti kanarak avuç avuç
Gördü Hamide' yi elinde bidonlar, ayağında çarık
Güldü gözleri ağzı yarı açık.

Sevdiği kıza koştu kollarını açarak
Kız bakmadı kaşlarını çatarak
Dur demeden bir çocuk çıktı karşıdan
Anne! diye bağırdı Hamide' nin arkasından.

Genç elini cebine attı, bir yüzük
Bıraktı elinden yuvarlandı suda kaybolarak
Başını çevirdi haykırdı Alamanya' ya bakarak
Gençliğimi aldığın gibi, sevdiğimi de aldın dedi yazık.

Şimdi soruyorum anamı özlüyorum
Anam olmayınca, yar olmayınca parayı ne edem
Hakan der kurtul ceketle, parlak pabucundan
Çalış ülkende tüttür nargilenin marpucundan.



kizilentari