Çekil Git Başımdan...(yalnızlık)

(03.10.2008)


Sarısı düşmüş ,sonbaharın soğuk rengi ufka

Vuslatın yüz karası, soluk benizli yalnızlık

Utanmassın, gövdeden kopsada yerde birleşmiş

Rapsodi yapan solmuş yapraklardan

Bankta oturmuş işveli aşıklardan...

Kıskanırsın sanki çökersin içime acımadan

Git yalnızlık , çekil git artık başımdan...!

Hep geceyi sevdin gelirsin en siyahında

Şu tek başına duran ay bile

Denizle birleşir Yakamozlu muhabbette

Sen yine beni seçersin en zifiride acımadan

Git yalnızlık, çekil git artık başımdan...!

Yağmurlu günlerimin acımasız gardiyanı

Damlalar bile toprakla birleşirde

Can verirken tabiata

Can almak için gelmişsin sanki beklersin pusuda

Acımasız ve sinsi yaklaşırsın en melankolik anımda

Ne olur Gitt yalnızlık, çek git artık başımdan...!

Gel ey sevgili hiç ummadık bir anda

Gelde utansın şu yalnızlık, utanmazlığından

Ecirler bitmiş takat tükenmişken

Gelde...

..... son bulsun...

.......... bu yalnızlık...

............. Çekip gitsin başımdan...!