Çekilmiyor Hasretin

eyvah korktuğum geldi başıma
hasret ateşi girdi bağrıma
kan karıştı güz yaşlarıma
yeter artık hasretin çekilmiyor

haber saldım ben çok hastayım
cevapını bir türlü almadım
sensiz hayatı nasıl yaşıyayım
çekilmiyor ayrılık gayrı dön yeter

yılarca yalnız sensiz yaşadım
sevgin üstüne gül koklamadım
gezdiğimiz o yerlerde seni aradım
senin yokluğuna nedense alışamadım

biliyormusun gülüm ayrıldığımız an
öldüm desem o anda inan
hele senin ismin anıldığı an
ciğerim bin parçaya bölünür o an

belki sen beni unutmuşsun
başka biriyle mesut olmuşsun
kendine yeni yuva kurmuşsun
ama ben seni nedense unutamadım

yaşıyan bir ölüyüm şu an
ismin sayıklanır dilimde her an
şuna inan öldüğüm zaman
ismini anarak öleceğime inan