Çekip Gitmeli

Sıktığın yumruğu indirmeli masaya,
Çekip gitmeli aslında.
Boyun eğmemeli hiç bir acıya
Açmalı yelkenlerini başka okyanuslara



Sıktığın yumruğu indirip masaya
Yeter artık demeli aslında
Haykırmalı içindekileri
Son vermeli aslında susmaya
Yok ama
Alışmışsın sen gözyaşlarına
Bağlanmışsın tuz tadına
Sabır dediğin geceleri almalı koynuna
Bakmalı aynaya
Görmeli yüzündeki çizgileri
Bakmalı saçlarındaki taze aklara



Sıktığın yumruğu indirmeli masaya
Çekip gitmeli aslında
Ne olduğunu anlayamamalı
Bir anda gitmelisin hayatından
Son vermelisin
Bakmalı şöyle,aramalı
Yokluğunu tadmalı
Beklemeli gecelerce sabahlara kadar
Hiç bir şey olmasa bile
Gururuna dokunmalı
Bu sessiz sedasız gidişin
Sızlamalı dudakları



Aslında
Sıktığın yumruğu indirmeli masaya
Çekip gitmeli aslında
Üzülme be canısı
Sen hep meyil verdin şipsevdi adamlara
Bu defa da gönlünü vermişsin
Boş ver,sabretme
Ne çıkar da
Sıktığın yumruğu indir masaya
Kabahatin büyüğü senin
Onu sevmeyecektin
Çek git,bakma ardına



Sıktığım yumruğu indirdim masaya
Çekip gidiyorum,hiç bakmadan ardıma



27/07/2008--21:50
Gazipaşa/ANTALYA

17 Aralık 2008 74 şiiri var.
Yorumlar (2)