Çekmeyin Gözlerini

Ulu bir çınar;
Kaç mevsim, kaç bahar yaşadı,
Bir kelebek ömrü ne ki.
Kim bilir içtiği suyun
Nerden geldiğini
Kaç zaman olmuştur düşeli yere,
Ne zaman yükselir geldiği göğe.

Bunca ömür içinde
Bir insan ömrü ne ki
Ne yaşar ne yaşamaz
Kocayan, büyüyen bir evrende
Eriyen ömür ne ki.

Bir damla hüzün yaşı,
Ne kadar sürer hayatı
Dolup gönül boşalır ya,
Düşer gözden iki damla yaş
Sürmez hüzün.
Bekleme kederli yağmur altında
Kaç kaynayan hüzünler besleyen
Sıcak kırgın, kızgınlıklardan,
Büyüt kendini
Yüreğin olsun koca okyanus kadar.

Bilirim çağlamadan durulmaz
Bahar elbet gelir
Fakat kıştan sonradır.
Yorma gönlünü
Karlar temizlerken çevreni
Bekle bahar yakın
Bir kaç takvim yaprağı düşerken
Gelir en güzel
Çağlar baharı yakalarsın.

Ne bileyim aradan çekilmeyin
Sevgiye köprü olun
Ne bileyim
Çeksin tüm güzelikler sizi
Siz çekilmeyin yeter ki.