Cennet Davetiyesi

ben beyaz kar tanelerini sayarken
köye kar taneleri yağıyordu
... durduramadım onları
apar topar kalktık yerimizden
sırtımda acısını durduramadım

hangi tarafına baksam
kokusu sinmiş ülkemin
cennet davetiyeli mektuplarında
tadını alamadığım meyvelerin
ağaçlarına öykündüm birazda

nefesi çilek aroması düşler getirdim
beynimin nakliyesinde kırıldı
tutturamadım ayarını
kalbimin titreyişinde...

cennet evet cennet
ilk yudumda büyüttük yalanlarımızı
iki ağaç arasında
iki çift göz karşısında
öldüm

beni sen öldürdün...
yalanı ve dolanı ellerimde söndürdün...
hala izleri...
kalbimde....