Cennet Rüzgârı

Gün/eşime...


Baktığım her yerde
Yaralıydı bütün kuşlar
O yüzden
Çocukluğumda kaybettim gözyaşlarımı
Arındırıp geleceklerdi yaşamı

Gelmediler!

Tohum saldım kuraklığına toprağımın

Sabi nefeslerde
İzlek düşlerimi sakladım
Şark atlıları
Gelip geçti
Boylarımdan
Hiç biri
Sökemedi köklerimi

Ne cellât oldum
Ne de kurban

Döş dövmedim artları sıra

Adım korkağı
Yanılsamalarım da
Hep
Kurşuna dizdim sabahlarımı

Sustum

Şimdi
Gün/eşsiz
Uzun yılların ardından
Geri döndü
Yaşlarım
O halde
Vaftiz et
Yüreğimi
Gözyaşıyla gelen
Cennet rüzgârım...