Çeşmeden Akan Su

elini uzatıp dokunamadığın şeyler kadar yaşıyorsun
adamın biri
bir sabah uyanır.
dünya böyle

çapaklı gözlerden
bir fiskede kurtulup
şaşırıyorsun sabaha
bugün çeşmenin yanındasın

eğilip içemediğin
bir metal korkusu,
içinde kirli
susmalar

üzerine basıldıkça
okunmayan bir defter
kalem üstleri
yağmurlara silgisiz

körfeze bakan zeytinler
kadar yeşil
gözleri
bıçak açmıyor

gribal bir enfeksiyonun
acı tatlı şurubu
kapaklar
plastik reçete kokusu

yaşadığın kadar büyük rüyalar
zordu uyanmak,
dönüp yatağına
yattığın günleri özledin

derin bir uykuydun
sonra birden düştün
eller ayaklar ve sen
sarılarak boşluğa.

05.04.2013