Ceylan Aynaları

Kendiliğimden sallanıyordum
Arada bir birşeyler kopuyordu
Yavaş yavaş tekrar görüntüler akıyordu
Bir yerlerde bir bebek sanki ilk adımlarını
Çabalıyordu
Üstümde yaralar vardı
Hepsinin içinde turna gözleri
Kanları kirpiklerinde donuyordu
Şarkılar geliyordu
Ama bu sefer güzel sesler suskun.

Ben ve ağaç aya bakıyorduk gölden
Sulara durun dedim
Aktılar

Boyunca uzanıyorlardı furlar ensemde
en senden olan en sen gibi canı uçmuş furlar

Bizi tutturduğun takvimlerin

Yokluğu beyaza seçmiş
Alakasız saçların

Diyorum unutsam kendimi
Bu uçları feryat figanlara
Aynalar tutsam
İşte o zifirde bir siluet olsam
Sekişine mani olmak için
Sana bakıp kusurlar bulsam..