Ceylan B/akışlım

Ceylan b/akışlı yar
öyle bir güzelsin ki
ben senden buldum kendimi

bir devrimin ilk heyecanı kadar yüce
seni gürünce deniz içinde yüzdü
yüzüm
her günüm sen oluyor

şimdi neredeyim desem
sen görmüyorsun bile
ağzımda dolan sözcüklere inat
küfürleri içime seni kendime ç/ektim

düşün ki
gözlerim seni hayal ediyor
yüreğimde çağlayan suların renginde
bir sessizliği içinde kayboluyorum
havada kuş sesleri
bir sevgi öpücüğü sesiyle

cık cık seslere karışıyor tüm bedenim
güzelliğine hayıra işaret ederken
ceylan misali bir avcıya vurulur korkusu sarıyor tüm benliğimi

bir düşündüm yolumda yürüyordun sana rastladım
ve yol kenarında uyuyorum
yanı başımda seni gördüm
gözlerime inanamadım

seni görüyorum
gözlerim yağmura töhbeliyken
gözyaşında dökülen bir damlayı elimle siliyorum

ben seni
düşündüm hayal meyal içinde
seni yaşıyorum tüm kalbimle

gönüle çalan s/azımdın
candan
yürekten
sevinçlerimle doluyorum seninle...

g/özümsün
Ceylan misali
güzelliğine hasret bıraktın
yaşıyorum seninle

umuda yol sayarken
seni en güzel düşüme s/akladım
g/özüm sana hasret yollara düşüyor
sen beni duyuyor musun ki!

17*07*14