Çiçek Olmak

Tüm geceler kış da olsa

her sabah bahara açar gözlerimiz

özümüzde ışık, kabuklarımız saf gölgedir

bir çiçek olarak ölünce, bir tohum olarak doğarız

gecede bizim olur böylece gündüz de!

solsa da bir gece

yüzümüzün taze mi taze çiçek açmışlığı da vardır

güneş görmüşlüğü, özüne dönmüşlüğü!

özümüzde var; çiçek olmak

hep okşayan esintilerde dans etmekten ötede

poyrazda savrulmak, bazen dik durmak bazen yıkılmak ya hayat

koca fırtınalar ve uzun kışlar yaşadıysak,

bir gece dik durup, öbür gece yıkıldıysak ne mutlu işte! yaşıyoruz...

yalnızlık zaman demektir, ama geçer zaman!

beklemek ömrümüzde var bizim, ayrılığımız hep kavuşmak için

papatya olduk kanadık, kanımız koktu ya

kokladılar ya yaramızı, güle eğlene..

bak ama yine geldik, yine kışlar geliyor

yine güneşler doğacak, yine fırtınalar göreceğiz,

zamana yatacağız tohum olup, yine bekleyeceğiz!

güneşe söz verdik, ışık bizim özümüz

geleceğiz, göreceğiz, yine çiçeğimizi vereceğiz ona.