Çiçeklerden Süzülen Çiy Damlası

Çiçeklerden Süzülen Çiy Damlası




Geçti gecenin kasveti, sıtması, kâbusu,
Kapandı karanlığın kapısı,
Yelken açtım gün deryasına,
İlerliyorum demir atmak için gün ortasına.

Açtım gözlerimi hasret kokan bahar sabahına,
Kattım kurşuni saçlarımı,
Günün sararan demine.
Bir selam yolladım sana,
Kuşun kırık kanadıyla.

Bir gülüş savurdum,
Masumiyetin en çıplak haliyle.
Akşama doğru babam kokan memleket havasında,
Günaydınlar savurdum çiçeklerden süzülen çiy damlasına.