Cicilerimi Giydim Anne...

sen şimdi yoksun ya...
ben yine bayram sabahı uyanmayacağım...
mızmızlanacağım,yemeyeceğim yemeğimi...
6 yaşında bi çocuk gibi
cebimdeki tüm şekerlerimi sağa sola fırlatıp
toplamayacağım saçlarımı bu bayramda!!

özledim...çok hemde....
artık acılarımı bi kavonaza sığdırıp herkesten saklamayı öğrendim...
dantelli çoraplarımı dizime kadar çektiğimde yakışmadığını
bayram tatlısının elle değilde çatalla yendiğini
su isterken "lütfen.."demeyi....
aa bide "tesekkür etmeyi" öğrendim kolonya döküldüğünde avuçlarıma ...
iki tane şeker almamayı öğrendim uzatıldığında
hayatı sarmalayan kılıfın çikolatanınki gibi rengarenk olmadığını mesela....
elinin alnıma değdiğindeki tarifsiz huzurunu geçte olsa....

bu bayramda cicilerimi giydim anne...
mis kokuları sürdüm elime yüzüme gelip öpersin diye....

artık çoraplarımıda dizime kadar çekmiyorum_
20li yaşların yakışanıyla topluyorum saçlarımı....
şeker uzatıyorum gelen konuklara...
"ah anneside görseydi..."diyip yorsalarda ruhumu
ve anlayamasalarda içimde sahipsiz kutlanan bayramlarımı
ben cicilerimi çoktan giydim....
ellerini uzatmanı bekliyorum __!



:'(