Çığlık

Bir haykırış yükseldi,
Dört duvar arasına sıkışmış,
Demir parmaklı pencereli,
Küçük bir oda içerisinden.
Sanki yalvarıyordu,
Kurtarın beni,
Bu çıkılmaz bataklıktan diye.
Neydi onu,
O küçük odaya hapsettiren,
Haykırdığına göre,
Çok büyüktü derdi,
Duyan vardı elbette,
Fakat onu oradan,
Kurtaracak tek şey,
Kendi aklı iradesinde.
Garibim düşmüştü,
Bir uyuşturucu,
Müptelasının peşine.
Onun için atmışlardı,
Küçük pencereli odaya.
İradesine hakim olup,
Unutturmaktı o,
Yuvalar yıkan,
Gençleri uçuruma iten,
Başlaması kolay,
Bırakması zor olan,
Uyuşturucu müptelasından.
Çığlıklar git gide artıyordu,
Haykırışları yetmezmiş gibi,
Adeta üzerine,
Duvarlar yıkılıyordu.
Günler,haftalar,aylar geçti,
Nihayet çığlıklar dindi,
Solan bütün umutlar,
Tekrar birer birer yeşerdi.
Gelin dostlarım,
Böyle haykırışlı çığlıklara,
Uzak durmayalım,
Uzatalım bir yardım eli,
Yeşersin solan ümitleri.