Çığlıklar Yükselsin Güzel Ülkemde

Korkulu bulutlar Güneşe muhalif
Hüzün kokar yıldızlarla dans eden tortulu şafaklar.
Sanki izdivaç'a çekilmiş hayat
Bu bir kader değil
Bir muamma olamaz acemi uykular
Bir muamma olamaz susturulmuş korkular.
Nefesi alevlenmiş yangın yerinde
Çığlıklar yükselsin güzel ülkemde.

Yaşamak, insanca yaşamak
İnsanlık ,
yağmuru topraktan
Tohumu ekmekten
Toprağı işlemekten
Denizi kumdan
Hayatı sudan kıskanmaksa eğer
Ayrışacaksa doğayı süsleyen renkler
Evreni sevmeyecekse toprağa düşen cemre
Yıkılsın ihtişamlı mahkemeler
Kırılsın yok olsun kan kokulu eller.

Ey bezirganlar, haremlikler, selamlıklar
satanlar, hayır'a şer katanlar
Gün gelir ninniler dirilir
Şuramda yarını lacivetli bir çocuk büyür
Gün gelir diz çöker masallarınız
Nefesi kan kokan yangın yerinde
Artık çığlıklar yükselsin güzel ülkemde...



İZMİR...