Çığlıklarım Sende Yankılanır

Öyle büyük şeyler yazdım ki içime
Çığlıklarım az geldi, parçaladım kağıdımı , kırdım kalemimi !
Aşk neydi ki? Sen miydi sahi?
Yoksa gidişlerinden kalan senli izler miydi?

Gidiyor muydun içimden sevgilim? Bitiyor muydu bir masal daha?
Aşk , katil mi olacaktı yine ? Gözlerimizin katili...

Ya da , bitmeye yakınken bu filmi
Başa mı sarsak?
Tekrarlasak mı bağırışlarımızı ?

Kekeme bir bekleyişti bu benimkisi
Dön diyememekti bir türlü sana
Dönüşü yok muydu yüreğimin?
Hangi çıkmaz sokakta yitirip gitmiştik aşkı?

Bak şimdi çocuk, söndür gözlerinin siyahlığında ki alevleri
Söndür artık ! Aşk/sızım şimdi sensiz coğrafyamda
Bilmezler bu, ben katliamı
Bak... Kor bir ayrılıktan sonra ; tenim ''sen'' yanığı....


Oysa ki,
Çoktan seçmeli bir soruydu aşk
Doğru cevabın ''sen'' olduğu....

Ama yanlış sorudan başlamıştık sanki
Önce mutluluk istemiştik tanrıdan...

U/mutlu musun şimdi sevgili?
Ben de , biz de bitti, iz'inle mutluymuş şimdi ayrılık ...

Ki ben, bir bebeğin gözleri kadar masumluk dilemiştim senden
Gölgelerde dirilmişti güneşimiz...

Şimdi gelsen ve, bir güvercinin ayağına bağlasak geleceğimizi
Ve uçursak aşk'a
Gitsek ardından, kaçsak dünden
Bugünü yaşasak? Sadece yaşasak bedenlerimizde!
Ruhlarımıza ab-ı hayat suyu içirsek....

Ardından ben dirilsem sen de?


Aşkım !
Şimdi çok uzak bir yerden sana şiirler yakıyorum
Ağıt say sen bunları
Koy , haykırışlarımın üzerine
Ve bir buse kondur, geleceğimize
Kondur ki
Güneş doğsun zamana, doğsun inatla
Gözlerimize, değsin...
Yaksın tenimizi
Kavursun yalanları, biriktirdiğimiz keşkelerde
Doğsun güneş !

b/aşka doğsun işte...

Çünkü, çığlıklarım sen de yankılanır....!

04 Haziran 2011