Çıkar

Issız dağlarımda eğmiş boynun çam dalları
Ötmez kuşlarım sessizlik ruhumu boğmakta
Çekilmiş vadilerine tanıdığım yüzler
Gelmez oldu bir zaman gitmek istemeyenler

Karlı soğuk kışımda beni istemediler
Yazlarımda avutup şimdi de terk ettiler
Soğuklarımı çekemedi o sevdiklerim
Unuttu mu şimdi yazımda dost bildiklerim

Kim bilir beklide yorulup beklemediler
Uğramaz oldu bir zaman bende gezinenler
Arama o geçeni gelecek yeni bahar
Yarın yalnızlığını anlayan biri çıkar