Çıkmaz Sokaklarımsın Sen

Boğmak istiyorum seni ellerimle
İtiyorum zihnimin uzak köşelerine
Ve sen uyuyorsun
Günlerce
Gecelerce

Sonra küçük bir hatıra
Küçük bir iz ya da bir rüya
Hortluyorsun adeta
Ruhumun bütün boşluklarını dolduran
Çakıl taşları oluyorsun sonra

Gençliğim oluyorsun
Güzelliğim belki...
Yalnızlığıma sebep...
Feda ettiklerim oluyorsun..

Seninle doluyorum
Çıkmaz sokaklarım oluyorsun
Kovsam da artık gitmiyorsun
Bu kez boğulan ben oluyorum
Nefes alamıyorum