Çile Diploması
Mazinin sislenmiş karanlığına,
Hüzünler içinde daldım bu gece.
Kahrettim gönlümün viranlığına,
Kimsesiz perişan kaldım bu gece.
Dünyamı kuşattı hicran alevi,
Yok etti içimde büyüyen devi.
Sarayım sandığım kerpiçten evi,
Yıkarak hüzünle doldum bu gece.
Vefanın fakiri çektirir zulüm,
Ayrılık mezara koymayan ölüm.
Dikenin esiri tomurcuk gülüm,
Açmadan dalımda soldum bu gece.
Sevdamı kaybetme telaşı ile,
Gözümden süzülen yaşlar nafile.
Çaresiz isyanım gelince dile,
Gönlümü tövbede buldum bu gece.
Kim bilir kimlerle nerde sabahlar?
İçimden yükselir feryatlar ahlar,
Ayağım altında gezerken şahlar,
Vefasız yüreğe kuldum bu gece.
Peşimden ayrılmaz hüzün heyetim,
Cefayla ödenir sevgi diyetim.
Hasret dergâhından mezuniyetim,
Çile diplomamı aldım bu gece.
Tecrübe akıyor mısralarda sevgili şair, okuyunca eksikliklerimizi anlıyoruz. O çile diploması neler katıyor yaşama, olgunlaştırıyor. Tomurcuk güller hep dikenin esiridir, iyiki de öyledir ama, gül dikensiz olmaz ya. Dikensiz olan gülü hep koparırlar, bırakalım da koparanın eline batsın o diken Böylece diken de gülünü korumuş olsun.
Şiir baştan aşağı tecrübe kokuyor, enfesti, enfes. Kutluyorum sevgili şairim.
Kaybedilmiş bir aşk ve sevgiliye sesleniş adeta, hüzün dolu mısralar dile gelmiş, yürek yangın yeri belli ki. Güzeldi Yıldız hanım tebrikler...😅