Cinayet

Saçlarını bırakınca rüzgara sen öyle
Akıl olurdu şehirden daha avare
Olasılıklar giydirmeyi sevdim sonra söylenmemiş sözlerine
Dokunsam da yanıyordum nasılsa dokunamasam da
Herkesin sevinçle baktığı gökkuşağına
Acı ekerdim ben sen olmayınca
Peki ya sen gördün mü hiç
İçimden akan nehri
Bulanık sularında oynarken çocukluğum?
Gördün mü yüreğimdeki Hüzzam yanıklarını?
Belki her şeye rağmen
Bir uzansaydık yakalayacaktık baharı
Ama geçti artık
Pişmanlıkların sorgularla yıkanma zamanı
Mabetlere gitmeye de yüzü yok artık adımlarımın
Çünkü şafaklarda vuruldu benim tüm dualarım
Bir özgürlük türküsünün peşinden
Sırra kadem basmış benliğimle
Hangi arşive sığar ki günahlarım?
Üstümüz başımız cinayet
Hangi mavi saklar ki artık bizi?