Çıngılım Çıktı

Gördüğümden fazlası var burada,
herkes öyle sandığımı düşünüyor
gökte aleyhime tutumların
sevilen sankileri var

saklanılan köşelerde sessizlik,
yanımda doğal bozumları şenliğin,
ebenin arkasında çocuk olmak var,

vahyin ucundaki yıldıza
kısa munis neşter ellerimle
"şurası yansın mı " diye sorarken
güneş annelerine çocukların
bir orman yüksekliğinde hepsi

rüya saklanılan dünyası
sana bakanın alnında sivil,

özümledim kahramanları havalı bir kıza
zorunluydum açık havada pahalı elementler gördüm,
düşler istifleyip yıldızlar çaldım
yedi yüz canlının gülerken yanına,

uykusuz yokluğun daima yenik,
içimiz parçalanır olumsuzluklara,
bizi soranlara
boğunç cevaplara,
kopan tufanlarda ölümüne geldik lan,
yıkık viraneler içindeyiz gözü kapalı

şurası da yansın o zaman
yanına varmadan söyle bu kez,

insan büyür yorulursun
bir güzelliğin çevresi batık
suskundur insan
yeni ilaçların etkisinde,

yılan danslarında görülen
ben şişleri sokarcasına yanaklarıma
armağanların kötü aymazlığıyla dalgın,
çıngılım çıktı sonra
karanlıklara sövdüm,
koca şehirde yalnız güfteleyenlere,

ışık hızıyla
bulamaca batık kahır gemisi endişeleri,
albenisi kof marjinal insanlarla yuvarlak masa civarında
hoşsohbet bir abiyle gülistan,

ederi vahim zombi gülümseyişlerinde kanıksadığımız
gece partilerinde esrar yüklü vagonlar,

bozuk çalar manitamız yanıbaşı zakkumlar biçer,
kaynağı kirli su yokuşlarının
gardiyan statükoculuğunda..