Cinnet

Dipsiz bir kuyuda
Mar yavruları
Sarı siyah
Dolanır dolandıkça

Zindan kapıları açık ardına
Boğazlar cellat kendi
Evladını

Bir ana feryadı
Dört duvar içinde
Sessiz kalabalık
Koparken kızılca kıyamet
Sütliman deniz

Gözlere sürmeler çekilmiş
Gözlerden sürmeler
Biri görmüş,
Vurmuş biri
Biri pişirmiş,
Yemiş öbürü
Hepsi bakmış
Yiyen yediren
Bakan bakmayan
Hepsi karışmış

Bulaşıcı hastalık sarmış
İç organlarını
Kanser hücresi
Kestikçe büyür
Hastalığın nekahet dönemi
Umudu gözlerde
Bekle bekle beklenir

Bitmez bu sarıcı
Dert yemiş yemiş
Bitirememiş koca memleketi
Yüzler bedenler ölü
Benizler sarı
Kimden ne bekler
Sonu nedir
Nereye gider bu gidiş

Varsa ki var mı bilmiyorum
İlahi adalet
Kanıtla bana varlığını
Dağıt yürek darlığımı
Yoksa bu gidişat
Boğazlatacak
Bütün varımı varlığımı