Cinnet Cenneti

Düşüncelerimden astılar beni
dilimi urgan yaparak
şimdi gidiyorum ayarsız zamanlara
anlamını yitiren kavgalara
sindire sindire yutuyorum sözlerimi
ve karnım boş sözlere tok.


Bir imge dizesinin derinliğinde kaybolur
cümlelerin sayfası kana bulanır
ağıt yakar şiir kendine
yetim kalır şair
kendi kısas-ı'nı meşru kılar cellat.

Ben
günahkâr babanın suçlu çocuğu
ajite ile yoğrulmuş şükür hamuru
şaraptan ırmaklar akar sarayında
yeraltında simyacı zebaniler
gökyüzünde günahsız şeytanlar.


Bir yaşam kaç yıl eder
cennet bahçesinde solgun yüzlü benizler
kader be ustam, hep keder
karanlık yüzlü maskeler
sendikal oyunlar
petrol içinde yüzen timsahlar
cevabı olmayan bulmacalar.

Güneş her sabah uykudan uyansa da
günesi karartanlar hic uyumaz
evrenin siyah yürekleri onlar
sevgi gaspcilari
Zaman
yalanci gülümsemelerden yarali.