Çıplak Kadın

Gece çıktı mı
yakarım uzun bakışları
çeviririm kendime

İçimde
kaldırımlar
üstünde sokak lambaları
Harabe, aydınlattığı tüm yaşanmışlıklar
İçinde saçılmış anılarla
Son deminde bırakılmış düşlerin
birbirini devirmiş
yosmamsı kadın hayalleri
Yüzlerinde tanrısal ihtişam
Adımları öldüresiye fettan
Şehvete örtünmüş çıplak tenlerin
Sır ya da bilmece tüm söyledikleri

' Mülteci duygularla yanlış bedendeyim.
İlticacı isteklerle firari sevmekteyim
Konuşmak fayda vermez, susmak çare değil
Benliğimi saklayan makyajlar içindeyim'

Şahit kılıyorum sizi
Gidip söyleyin sevgiliye
Ona ait ne varsa sildim
Çıplak bir kadının teninde
Söyleyin bilsin:

'Kalbini kırdığım,
canını yaktığım
ne kadar kadın varsa
sebebi sensin'