Çırılçıplak Ruhuma Büründüm

İçmeden esridim her köşede sızdım
Ruhumu çatlamış aynalardan süzdüm
Sırtımda hep onulmaz dert ile gezdim
Derman derman diyerek süründüm bazen





Dumanı tütmeyen küllenmiş bir közdüm
Yokluk denen örste varlığımı ezdim
Beni bağlayan tüm düğümleri çözdüm
Çırılçıplak ruhuma büründüm bazen





Anlamsız rüyalara tabirler düzdüm
Bakmadan kendi kendini gören gözdüm
Varlık denen derimi üstümden yüzdüm
Gölge gibi düş gibi göründüm bazen