Çırpınır Çanakkale

Çırpınır Çanakkale, kan götürür gövdesi
Kulaklar işitmez, gözlerde neyin perdesi...?

Kim düşürür düşmanı, namludaki hangi el?
Bedenlerden parçalar koparırken şarapnel...

Bu da mı yoksa bir zalimin moskof hilesi?
Nerede o beklenen kahramanın sillesi?

Aç gözünü ey millet, asker indir sipere
Yardım eyle Ya Rabbi, kuvvet ver her bir ere!

Birden ufuktan demir yığınları belirdi
Zalim kefereler uslanmaz oldu, delirdi

Kara dumanlar sardı, kasvetlendi her bir yan
Nerede?! Gelsin artık beklenilen kahraman...

Kudurmuş tüm mermiler, kudurmuş İngilizler
Kudurmuş tüm zalimler, kudurmuş tüm denizler...

Lakin dünyayı yığsalar yıldırmaz Mehmeti
Ne de olsa onlar peygamberimin ümmeti!

Ölüm olsa korkutmaz, ecel gelse döndürmez
Mehmet'deki ateşe deniz vursa söndürmez.

Allah! der döner dil, Allah'ı anar her yürek!
İmanla cenk edeni nerde bükecek bilek!

Aniden bir ses geldi siperlerin birinden
Kafir şaşırdı kımıldayamadı yerinden

İşte! Koca Seyid'di bu, beklenilen kişi!
Zaferi getirdi, Koca Seyid'in gelişi...

Mehmet'imden bir ses yükseldi; derinden, son kez,
Çanakkale geçilmez! Çanakkale geçilmez!