Civelek...

Karşıma geçmiş,süzüyorsun,
Sen kendini,ne sanıyorsun.
Benim aşkım,dillere destan,
Kendini boşuna yoruyorsun.

Sen,bu mahallenin civeleği,
Ben,kendi başına bir serseri.
Sana verilmiş,yalanın elçiliği,
Ama bende saklı,aşkın gizliliği.

Sen rüyalarda,yaşıyorsun,
Kendini boşa tasalıyorsun,
Bir dediğim iki olmasın ha,
Diye diye,hep kasılıyorsun.

Aşk dediğin oyuncak değil,
O koyar kuralları,sen değil,
Ben aşk adamıyım,sen deli,
Yaşadığım aşklar,buna delil.

Haydi şimdi git,güle güle,
Umut bekleme civeleğim.
Ne aşkları gömdü bu yürek,
Ben sana göre,hiç değilim...