Çiz Beni

...Kalbimin uyumadığı o son gecede

Duvara sıçrayan geçmişin yüzünü

Dirseklerimde ezip

Yüz göz ettiğim sevişlerde

Bir tutam ot tuttum gizlice

...

Oysa sen severdin balkonda esmeyi

Bana kalan çıplak hüzünde

Sen severdin işte

O acımı örttüğüm beyaz örtüyü

içinde kokan söylemlerle

Ki kadın açmazdı ağzını

O an

Tuhaf dediği incelikte eserdi gökyüzü

Kadın sevmezdi konuşmayı bir yerde

Gittikçe

Duruma tuhaf bir konu sezdirilirdi

Başka söyleme gerek kalmazdı sonra

Ölmüştü nasılsa

Yoklukta kalan

Nefes aldığı anda yaşlanan

...

Bana kalsa

Daktilo okusun istemezdim yazdıklarımı

Ama çöz dedi işte bir ses

Çöz beni

Kitlenmiştim oysa

Bilincimin bağrına

Üstelik

Küçük yalanları öpecek kadar da

Paniklemiştim

...

Günden ırak

Mayısa uzak

Geriye rengin hizasından sıyrılmış

Alıkoyduğum örtülerimden sızmıştı yaşamım

Yaşamım diyorum

Çünkü bana ait ne varsa

Bir ürperti içinde

Olgun göçlere çizdim bir çırpıda

Sonrası

Ölü mevsimi

Kazan kaynamıştı çoktan

Ve bitmişti o masal...

16.05.21