Çizer Giderim Kendimi

Sararmış solmuş güllere
Sönmüş kararmış küllere
Sevgi ekip gönüllere
Alır giderim kendimi

Vurup kendimi yollara
Türkü olursam dillere
Belki bir gün gönüllere
Çizer giderim kendimi!

Gönüllerde çiçek çiçek
Açacağım köşe bucak
Sevgi olup kucak kucak
Verir giderim kendimi

Sevgilere beşik oldum
Karanlığa ışık oldum
İnsanlığa aşık oldum
Adar giderim kendimi!

Sığınsam hoşgörünüze
Göz mü olsam körünüze
Kıyamam hiç birinize
Üzer giderim kendimi!

Kırabilsem ellerimi
Kesebilsem dillerimi
Savururum küllerimi
Yakar giderim kendimi!

Kavgaların en merdinden
Ezilenlerin derdinden
Bir ideâlin ardından
Yorar giderim kendimi!

Sevgiyle yazdım ismimi
Ufak tefecik cismimi
Bir duvara son resmimi
Çakar giderim kendimi!

Son gülüşle esenleyip
Bir türküyle definleyip
Sevgilerle kefenleyip
Sarar giderim kendimi!

Karanlığın ardı diye
Güneşi versem hediye
Bir Cumali vardı diye
Yazar giderim kendimi!

25.03.2008-11:10

Not: Şiir benim tarafımdan özetlenmiştir.