Çleyim Sensizce

yine sensiz yalnız ve çaresiz
bir gün daha geçti sesizce
oysa geçen ömrümüzdür
ölüme doğru hüzünlü garipçe

yine güzlerim yolarda kalmış
belki senden bir haber gelir diye
geçen bir yılın ardından sensiz
ölüme doğru yolcuyuz garipçe

dört duvar arasında yalnız
hestayım yataklarda çaresiz
korkarım ölürüm yalnız kimsesiz
ölüm geliyor sesiz garipçe

sen yoksan neyleyim hayatı
baharı yazı hazanlı ömrü
neyleyim söyle kokmayan gülü
sensiz yaşamaktansa ölürüm garipçe

mezarımı yol üstüne kazsınlar
sevgili kurbanı garip desinler
öldüğüme acıyıp özülmesinler
öleyim garip öksüz sensizce