Çocuk

bütün masalları dolaştım dün gece
ne ankaları beğendim
ne kaf dağının dumanını
ekmek kırıntılarının izine baktım
yol aradım gönlüne uzanacak
karanlıkta çarpılmış yüzler gördüm



oysa masallar biriktirmiştim sana
kimsenin okumadığı
kimsenin dinlemediği
heybem doluyordu ömrüm boşalırken
üzgünüm çocuk
benim masallarımı kurt yemiş



şimdi git yoluna
bir varmışları alıp koynuna
bir yokmuşlarda unut adımı