Çocuk

Gözlerinde tebessüm, ağzı süt kokan çocuk
Sanma dünya tozpembe, masalsı bir diyardır
Gün gelir kararınca, masmavi büyük ufuk
Anlarsın ki her şeyin, bir başı sonu vardır
Fark edersin bu dünya, anladığın kadardır


Gülümse güzel çocuk, ağlamana var daha
Koşturduğun kırlara, henüz yağmur düşmedi
Gözlerini açtığın, baktığın her sabaha
Güneş dert keder olup, sinsice üşüşmedi
Gündüzlerin geceye, geceye dönüşmedi


Düşünmelisin çocuk, ağlamadan gülmeden
Neden geldin dünyaya, yaşamaktan ne gaye
Çözmelisin her sırrı, vakit sana gelmeden
Tükenecek hiç bitmez sandığın o sermaye
Bil ki başlamış ise, bitecek bu hikâye


Ağlamalısın çocuk, ağlamalısın artık
Yalnızca gözyaşları, temizler her günahı
Ağlamalısın çocuk, dünyada bahtiyarlık
Gözlerini açtığın, her gecenin sabahı
Ağlamaktır sessizce, düşünerek Allah'ı