Çocuk

Nede güzeldi her şey
Kelimeler birkaç beden büyüktü üzerime
Sorularım cevapsızdı ama şendi
Elbiselerim çabuk kirlenirdi
Oyunlar dünyam oyuncaklar neşemdi

Haber programlarına sırtım dönüktü hep
Sonuçların altında aramazdım sebep
Olan olmuştur biten bitmiştir
Yenilere gebeydim minnacık parmaklarımla
Ucuz ayakkabılarla tamam olurdum
Ve karnım doyardı tabaklardaki yarımla

Arkadaşlarım küçüktü ama kocamandı arkadaşlıklarım
Misketler servetimdi
Bozuk paralar harçlıklarım

Kurallar basitti
Karmaşık problemlere yetişmiyordu boyum
Ne terk eden sevgililer vardı
Nede arkamdan çevrilebilecek bir oyun
Oyunlar sokak parkelerinde oynanacak kadar masumdu
Hayallerim bisiklet tekerleklerindeki yıldızlardı
Sadece annem küçük kardeşimi sevince içim sızlardı

En süratli otomobil hangisi diye düşünürdüm geceleri
Ve gitmek istemediğim okuldu sabahları günaydınım
Altını kurşun kalemle çize çize okurdum heceleri

Dondurmalar boğaz şişirendi
Çikolatalar diş çürüten
Asitli içecekler su katılmadan içilmezdi
Ve sofrada yemek seçilmezdi

En güçlü adam benim babamdı
Kavga etseler arkadaşlarımın babalarını döverdi
Bazılarının babası sokak ortası söverdi
Ama benim babam beni hep severdi

Nede güzeldi her şey
Sorumluluklar büyüklerin cebindeydi
Göz yaşlarımın içi boştu
Alabildiğine sevecen alabildiğine saydamdı

Zamanın yenemeyeceği yokmuş meğer
Çocukluğumu da yendi
Nede güzeldi her şey
Ama erken tükendi

Keşke şimdi çocuk olsaydım
Her sabah ağlayarak uyansaydım
Annem okşasaydı sabahlarımı
Yada hep çocuk kalsaydım...