Çocuk Doğar Çocuk Ölür
bir doğuş hikayesi dünyaya gelir kardeş
tırmalarken rahmini ruhuyla olur sırdaş
insan denilen kale muhteşemce yapılar
alemleri geçerek aralanır kapılar
emeklerken hayatı gölgesine yabancı
umutlar yığın yığın başında kral tacı
büyüyüp serpilirken tanır dostu düşmanı
gönülden gelen duygu ateşler deli kanı
varlık yokluk arası çetin olur savaşlar
zemheride kavrulup yaz ortasında kışlar
hayatın g/öbeğinde savururken harmanı
kalkıp gider içinden gün batımı zamanı
yorgun seyyahlar gibi yaslanır bir duvara
gözlerde perde olur duman duman sigara
dere tepe dolaşan yolcu yolda yorulur
hazan girer bağına gazel gibi savrulur
ve dünkü çocuklara ölüm gelir yaklaşır
koca koca insanlar bir anda çocuklaşır
(yirmibeşmayıs alacageceler)
Büyüyünce çocuklaşmak kaderi insanın çoğu zaman kimseler muhtaç olmasak keşke...👍
Güzel işlenmiş bir şiir.
Tebrikler...
👍