Çocuk İstismarına Hayır
Kalbi delinmiş melekler
Dökülüyor ortalığa
Merhamet...
Ses bir çığlık
Kulağının en şeffaf zarında
İnsanlık yırtılıyor
Bir anlık hazların kıskacında
Bir çocuk ağlıyor
Daha yaşı tek hanelerde
Annesi yok...
Ölümü bilmiyor
Bilse gider bilirim
Dönülmez yolların başlangıcına yabancı
Sadece ağlıyor
Bebeklerinin dağılmış saçları
Biz çocuk diyoruz ona
Sizler ise ölü...
Denize bırak onları
Ancak tuzdur bizi arındıracak olan
İnsanlık kaybettin en büyük savaşını
Çocuk olamadan kadın olan
Yüreği kekeme melekler...
Dur dünya ineceğim
Ağır geliyor insanlık sıfatı
Omuzlarıma...
Kanamalı bir hastaya çiçek uzatma
Öp acıyan yaralarını
Bağışla beni... Bizi çocuk
Seni koruyamadık diye
İnsanlık ayaklar altında
Bin parça...
👍👍👍👍👍 Toplumsal yaralara dokunan, hüzün yüklü şiirinizi kutlarım. Devamını da beklerim. Akıcı ve güzel anlatımınıza tebrikler.
Tebriklerim şiirinize gönülden. Gün eksilmesin pencerenden.
Sevgiler. saygılar. çetrefil.
Önce duyarlılığını kutluyorum. Şiirede kocaman tebrikler .. 🙂 barışalım artık
hem de her türlüsüne.....
kutlarım duyarlı yüreğini👍👍👍👍