Çocuk Oyunu

lalettayin bir şubat
günlerden de pazardı...
iklimin soğuğuna inat
gökten şiir yağıyordu

üstüm başım şiir
içim dışım yalnızlık...

sırılsıklamdım üstelik


önce gözlerin geldi
sonra sesin
sokulup yamacıma
yıllarca biriktirdiğini
bırakıverdin avcuma

sustum / dinlerken
mütemadiyen konuşan seni...
sanki yıllardır kayıptım da
bir solukta anlatıverecektin
hazır bulmuşken beni...
öyle telaşlı/öyle derin
____________öyle bendin

seni kendimden bildim...

(uyandırıp / tank gölgelerinden kaçırıp
sakladığım
erken büyütülmüş çocuğu
seninkine yaren ettim...
mızıklansan da arada
oynadın sabırla / oyunları hala
darağaçlarında sallanan çocukla)
...


önce horoz günaydın dedi
ardından güneş gerindi
baktık ki / biz iki serseri
yudum yudum içmişiz geceyi

gece ve şiir aşkıyla
sarhoştu sabah da
o kafayla/ikimizi de çekti koynuna

sabah / sen ve ben
serildik umudun yatağına

şiir gibiydi ellerin
yüreğime sıcacık dokunuverdin
...


uyandık
güneş ağır ağır çekilirken uykuya
endişeyle baktık
yıktığımız duvarların enkazına...

telaşlandık

biz olmak ağırdı ya
hemen toparlandık
acemi inşaat işçileri gibi
eğri büğrü de olsa onardık...

yarım yamalak
sen ve bendik artık
...kaçtık




yine bir pazardı geldin
nasıl lazım öyle
________tastamam sendin

dokundun yine
bir yanı sende kalmış benliğime

dağıldı/meydanı çocuğa bırakıp
__________________sana katıldı

-öyle sandı-

sıkı sıkıya kapalı bir kapı
cillop gibi bir duvar
ve arada
pencereden gülümseyen sen
___________________yabancı...
bahar demişti dilin
yaz demişti gözlerin
___________________yalancı
...


şimdi ben
oyun bitmiş dedikçe
içerimi tırmalayan hırçın bir çocuk
ve yumruklamaktan bitap
kanayan ellerimle

üşümekteyim
eşiğinde