Çocuklar

Güzel günler hangi kuytuya saklanmış
Hangi uçurtma gökkuşağı ile buluşacak
Rüzgarla buluşan saçlarımız
Ne zaman yağmurla ıslanacak
Gözbebeklerine dolan umutlar
Sizlere boşalacak

Çocuklar !
Siz ağlamayın
Kamuflajlarla siyah gözlükleriyle
Geldiğinde medeniyet paletlerle
Özgürlüklere inanın

Dört bir yanı sarsa dahi karanlık
Güneşe hasret gözler olsa da
İman dolu göğsünle
Çanakkale'ye inanın

Çocuklar !
Göğün maviliklerine inanın
Yeşil çimenlere
Tazelikleri ciğerlere çekmeyi
Kırmızı gülleri dalından koparmadan sevmeyi

Mavi gözlü bir Atan olduğunu unutma
Anıtkabir'de değil
Senin kalbinde yattığına inan

Çocuklar !
Köprü altında dolaşmaktan yana değil
Denizlere açılmaya
Fersahları benimsemekle ilkelen
Hudut çekmeye çalışanlara inat
Kanatlarıyla uçmaya inan

Tarlalarına başak ektikten sonra
Hasat zamanını beklemeyi
Sabrı bil

Çatlayan ayakların sızısına
Merhem olmayı
Toprağa her basışında
Senin olduğunu hatırla
Aidiyet duygunu hatırla
Ayın şavkına yansıyan yıldızla beraber
Bayrağını hatırla

Çocuklar!
İstanbul'dan başlayıpta
Van'a uzandıktan sonra
Selamını verecekte
Eyvallah diyeceksin birgün
Toprağında yatarken
Kelime-i Şahadetle beraber
Beyazlarla yolcu edileceksin