Çocukluğum!..

Talihim benden kaçıp, selamı kestiğinde;
Bir oyun bahçesinden, geçmişti çocukluğum....
Kopan yaprak misali, rüzgârlar estiğinde;
Hazan mevsimlerini, seçmişti çocukluğum...

Hani düşüp ağlarken, gözyaşımı silen yok;
Hani kadir kıymeti, yüreğinde bilen yok;
Mezat'a düştü ömrüm, satanım yok alan yok;
Yudum yudum dertleri, içmişti çocukluğum...

Ellerimde nasırlar, benden umut beklerdi;
Geceler geçmek bilmez, acıya dert eklerdi;
Yorgun tik-tak sesleri, ara-sıra teklerdi;
Hem hayal hem rüyadan, geçmişti çocukluğum...

Ya bir serçe kuşunun, titreyen gözyaşında;
Ya kimsesi olmayan, garip mezar taşında;
Kuş uçmaz kervan geçmez bir yücenin başında;
Kardelenler misali açmıştı çocukluğum...

Dilimde gezinmezdi, aşka dair bir beste;
Kulağım müjde diyen, yüreğimdeki seste;
Acıyı sorma bana, saklarım deste deste;
Ecelden kaçar gibi kaçmıştı çocukluğum...

28/11/2007
Saat:09:35