Çocukluğum

Yegane memleketimin
Tek tek dolaştığım sokaklarında kayboldu
Çocukluğum.
Elinde elma şekeri ıslak sokak kaldırımlarında oturuyordu.
Parfüm kokusu yoktu üzerinde
Ama buram buram ter kokardı.
Çatlak bardağında yudumlardı hasretini
Çatlamıştı avuçları,
Bakımlı değildi yüzü
Gözleri umutla bakardı
Bir pahalı oyuncağı bile yoktu.
Ama her zaman olduğu gibi mutluydu.
Yalandan da olsa bir dünyası vardı
Onunla avunurdu
Bütün kargaşanın tam ortasında annesini arıyordu
Tutabilmek için ellerini
Dediğim gibi yegane semtimin
Tek tek dolaştığım sokaklarında kaldı
çocukluğum.
Elinde pamuk şekeri ıslak sokak kaldırımlarında oturuyordu.
Bir daha kalkmamak üzere.