Cocukluğum ve Şimdiki Ben (Anneler Ağlamasın)

Yasarken aklimdaki tek anilar,
Cocuklugum civil civil nese dolu,
Geciyordu zaman her sey kisitliydi ama tertemizdi,
Yoksulluk vardi fakat mutluyduk,
Hayat o zaman daha güzel,
Daha umut vericiydi,
Aklima gelmezdi mutsuzlugum,
Zaman akip giderken,
Seneler bana mutlulugu unutturdu,
Acimasizligi gösterdi,ben yapamadim,
Hicbir seye acimasiz olamadim,
Hep düsündüm, hep istedim,
Keske cocuk kalsaydim,
O zamanlar dünya temiz,
Kardesin kardese kini yoktu,
Ilerde karsina acimasizlar cikabilirdi,
Ancak bir acimasizin yaptigi oyunla,
Hayatin bitiyor ve mutsuzluk basliyor,
Eskisi gibi bir yasam olmuyordu,
Insanlar birbirini öldürüp,
Birbirlerinin canina kiymasalardi,
Simdiki hayatimiz cehennem olmazdi,
Yasadigimiz dünyamiz kötü olmazdi,
Kötülere yol acip imkan yaratanlara,
Yavrularimiza hayati zehir edenlere,
Mutluluk yollarini kapatip mutsuz yapanlara,
Iyilikleri unutturup analarin babalarin,
Canlarini yakip aglatanlara,
Allah'im gün yüzü gösterme,
Onlarinda dünyasini zehir et,
Ben bir anne olarak diyorum ki!.....
Canlara kiymayin, onlar hepimizin evlatlari,
Yasarken yavrularimiz koruyalim,
Yeter atık diyorum;
Kimseler ağlamasın!