Çocukluğumdaki Gibi

Her anne deyişimde acılarım diniyor.
İç çekerek ağladığım çocukluğumdaki gibi.
Kaldım gurbet elde, kader sabrımı deniyor.
Düşe kalka sana gelsem, çocukluğumdaki gibi.

Annem; yine acı bir lokmayı paylaşsak.
Gözlerimiz kör olana kadar ağlasak.
Ocağın karşısında yüreğimizi yaksak.
Ruhunla duysan beni, çocukluğumdaki gibi

Senin gibi beni kim sever ki anam.
Üşüyorum; kıvrılıp, kucağında yatsam.
İçimde soğuğu hissetsem, kavrulsam.
Kalbinle ısıtsan beni, çocukluğumdaki gibi

Yüzüme çemkirsen, ben anne diye ağlasam.
Gözyaşın gözyaşımla karışarak uzaklara dalsam.
Ayaklarında ninniler söyleyerek uyusam.
Sırtımı sıvazlasan, çocukluğumdaki gibi.

Kucağına alsan, kundakta sarıp sarmalasan.
Kar yağmış saçlarınla yüzümü okşasan.
Çöl ortasında yağmur um olup yağsan.
Masallar anlatsan, çocukluğumdaki gibi.

Dilimdeki en güzel kelimesin.
Ne zaman bir of çeksem aklıma gelirsin.
Seni çok seviyorum anne bunu bilesin.
Yar gibi sevilseydim, çocukluğumdaki gibi.