Çocukluk İşte

Yarım asır a bir kalmış,
Dile kolay yarım asır.
Ama daha dün gibi 15-16 yaşım.
O yaşlardı komşu kızlarına bakışım,
Bir de baktım o kızlardan birine aşığım,
Neler çektim O'nu görmek için;
Bilye oynadım sokakta çocuklarla,
Çocukları avutma pahasına,
Yeter ki o sokaktan geçseydi
Ya da çıksaydı kapıya merdiven süpürmeye
Bir kere görsem yeterdi,
Yüreğimde şimşekler çakardı.
Çocukluk işte!
............................

Şimdi de sanmayın ki kırkından sonra azmışım,
Hasbelkader ben de yalnız kalmışım.
Yemekler yaptım özene bezene,
Paylaşan olmayınca,
İştah gitmiş bende aç kalmışım.
Geceler uzun,
Dost sohbetleri uzak, cansamışım
Yalnız yatılmıyor tensemişim
Mevsim kış, hava ayaz.
Üstüm açık kalmış üşümüşüm
Sonra da mevsimlere küsmüşüm
Çocukluk işte!

Yolda gördüm onu, ya da düşümde
Adı sanı, ne iş yapar, kimdir bilmem
Ama öyle alımlı öyle zarif
Yaşı yaşıma denk
Güzel bir hanımefendiye
Takılıp kalmışım.
O'nun la ilgili planlar yapmış,
Hayallere dalmışım.
Çocukluk işte.
Ben hep çocuk kalmışım.