Çocuktu , Anaydı / Rojin
Dün
Güneş yağıyordu cehennem kıvamında lav lav.
Çorak toprak yüreğinin orta yerinden çatlamış ,
Kan sızıyordu kurumuş köklere.
Bedeni yoktu sanki ,zehir zıkkım bir acı dağlıyordu ruhunu.
Küçücük yüzü kara topraga bulanmış ,
Avuçlarının içinde ...
Düşünüyordu ...
Düşünüyordu ; bu tarla hep böyle sonsuz muydu ,
Yoksa kendi mi yok olmuştu ?
Henüz onbeşindeydi ,
Rojin çocuktu ...
Korku ,
Utanç,
Kan ...
Kaç beden gezinmişti çocukluğunda ,
Kaç bıçak darbesi inmişti kasıklarına .
Yaşıyordu ; duası yok !
Çocukluğunun maskeli katilleri ,
Bir çocuk daha bırakıp bedenine ,
Çekip gitmişlerdi umarsız kendi dünyalarına .
Bugün
Ve Rojin şimdi bilmediği topraklarda ,
Bilmediği uzaklarda .
Yalnızlığında .
Canından kopma bir düşman kucağında
Bedduası yok !
Düşünce Düşünceye
Çocukluğunun tek oyuncağı ,
Bezden bebeğini almamıştı yanına .
Utanmıştı onun düğmeden kara gözlerine bakmaya.
Çocuktu daha .
Gerçek
Minik bir ağız ,
Bir soluk ,
Bir çığlık .
Bir cığlık daha ...
Bezden bebeğini gördü onda .
Çocuktu , anaydı .
Rojin bebeğini aldı koynuna .
Milyonlarca yıldır sırrı çözülmemiş bir büyü .
Içgüdü....
Hangi tecavüzcüsünün olduğunu bilmediği bebeğine gülümsedi
Tanrı'nın hediyesi sütünü ,
Günahkar memelerinden , masum günahına emzirdi .
Rojin anaydı .
Kucağında acısı ,
Kucağında sevgisi ,
Utancı ,sevinci ....
Anasını düşündü ,
Töreyi , dişleri arasından tükürüp ,
Canını menzil edip ,
Canına katan,
Yitmemesi için ,gitmesine göz yuman
Anasının deli cesaretini anladı .
Rojin artık anaydı ...
01.02. 2000 Herford
Not : Rojin'in yarını ...
Rojin ; Almanya'da bir klinikte doğum sonrası tanıdığım ,lisan bilmediği için sosyal danışmanlığını üstlenmem istenen , dört kişinin tecavüzüne uğramış bir kürt kızı.
Güney doğu Anadolu'dan ,annesinin canını hiçe sayan fedakarlığı ile Almanya'ya kaçmayı başaran , koca bir ülkede tek başına kalan bir kız çocuğu...
Rojin bugün iki çocuk annesi ,evli ve hür bir kadın .
Ve Rojin bugün bir kadın sığınma evinde müdire.
Hem kadın , hem anne , hem çok mutlu.
Tek özlemi annesi ve bezden bebeği....
Gerçek, acıklı ve düşündürücü yaşam kesiti. Belki tesadüfen, şans eseri sonu iyi olmuş ama daha nice Rojin'ler var bu sona erişemeyen.
Bu yaşam öyküsü, roman da tiyatro oyunu da yazdırır, film de çektirir. Seri bir araya getirilip, bütünlük sağlanmalı.
Yürekten kutluyorum.
Sevgili şair, duyarlı yüreğe teşekkürler ederim, hem kendim hem insanlık adına.
Vatandan uzaklarda sahiplendiğiniz insanların dost yürekleri, sizin sayesinde nice insanlara dost yürek olarak yaşamaya devam edecektir.
Selam sevgi ve saygılarımla.
Bir an Jeanne d'Arc gözlerimde canlandı. (şiirle bağdaştırılamasa bile)
Şiirsel bir anlatım içinde lirizmden hiç kopladan tanıklığını ettiği acıyı kare kare fotoğraflarla mısraları arasına yerleştiren, güçlü kalem...
Belki bir anne,
Belki bir yardım sever,
Yada görevlendirilmiş x kişi...
Bir çoğumuzun unuttuğu değerleri unutmamış, yaşamın içinde kirlenmeden var olan; -İ- N- S- A- N-' ı yürekten
KUTLU/YORUM😌
Cocuklugunun tek oyuncagi , Bezden bebegini almamisti yanina . Utanmisti onun dügmeden kara gözlerine bakmaya. Cocuktu daha . ............................. ......................................
Hoş duygulular yaylasının derinlikli duraklarında molalanarak İçtenlikte ve en taze derinlikte şiir fısıltılarını içine çekerek, Yüreğinde damıtıp sombaharlara fısıldayan bir ahenksiniz...
Ve.... Karşılıksız sevmenin Ve canından can vermenin canlarının, Karşılıksız vermenin odağı güzel insanların, Yüreklerinin yansıdığı şefkat kitabı yüzlerinin, Hep saran evrenin sıcaklık kaynağı kollarının, Uzantısı olan en güzel ellerin kadifeliğinde, En içten dileklerimle, Anneler gününüzü kutlarım.
Baharlı diyara hoş yüreğini damlatan kaleme saygı, tebrik ve selamla...
Ne güzel bir paylaşımdı, tebrik ediyorum gerçekten. Bunlara da ihtiyacımız var değil mi, gözümüzün önünde olan ve hep es geçtiğimiz gerçeklere... Sevgilerimle.