Çoğalır Dilsiz Yalnızlıklarım Siyaha Büründükçe Zaman

Sevmem koyu renkli akşamları
Sevdiğim kadar koyu renkli giysileri.
Giysiler ki, bedenimin çirkinliklerini saklayan
Beni güzel gösteren kumaş parçaları.
Oysa bir de yüreğim vardı benim
Koyu renkli akşamların gölgesinde unutulan...

Kim sahip çıkacak ona,
Kim gösterecek ondaki güzellikleri?
Giysileri de yok ki soyunacak
Kim bilir, belki de kendi özünde parlayacak! ...

Sevmem koyu renkli akşamları
Sevdiğim kadar koyu renkli giysileri.
Beyaz gecelerimin şarkısı gelir aklıma
Ve sabahın asi yüzüne uyanışım;
Karanlıklardan kaçışım, mumların eriyişi
Bir de, devrilen kadehler...
Kadehler ki; el keser, iç kanatır gibi! ..

Öte yaşamlardan yükselen seslerle
Döner kemirgen zamanın dişlileri;
Devinemez yaşlanan kalpler gibi uygarlıklar.
Ruhlarda üşüme başlar,
Yüreklerde titreme zangır zangır.
Ve çoğalır dilsiz yalnızlıklar
Secdeye varınca dağlar!

Hiç buluta girmeyen yüzüm mü?
O da, ölü bir yalanı gizleme telaşı içinde
Işık tutar güneşin yedi rengine bile.
Yüreğim aydınlandı, kendini okutur şimdi! ...


29.05.2008