Çoğunu O’na Vermiştim Gökyüzünün
Üstüne bir şeyler al,
Dedim yalnızlığıma
Yer değiştireceksin ya ağaçla,
O delinmiş dağın arkasında
Sert eser rüzgâr oralarda
Yağmur, kar da olur
O boşluğun kıyısında
Üşüme, ıslanma...
Kahırlanmış diyorlar güneş
Nedense...
Kahırlanmış ay
Kahırlanmış zaman da ki sarkaç
Durup dururken de vazgeçmiş ağaç
Anlaşmıştık aslında
Çoğunu ona vermiştim gökyüzünün,
Deniz manzarasını, bulutların yarısını
Kendinde kalacaktı gölgesi
Hatta yaprakları da
Ne bileyim işte
Dış sesi
Altı çizilmiş sözcükleri
Alınacak nefesi
Gündüzün karanlığında,
Yarım bırakılmış bir dua
Niye vazgeçti ki
Alt tarafı,
Dokuz tahta verecekti bana,
Dünyayı taşıdığımda
Bir de yeşil işte başucuma
Suadiyearalıkikibinyirmibeş
Demir Mutlugil


Şiirinizi beğendim, soyadınız gibi hep mutlu olmanız dileğiyle dost selamlar