Çok Değişti Memleket Dede
Dedem öyle bakıyor bana,
Ne var ne yok diyor,duvardaki resminden.
Tut ellerimi bir dede,
Görüşürüz nasıl olsa bir gün ötelerde...
Çook uzaklarda da olsan,
Sen koydun ya,memnunum ismimden.
Sen gittikten sonra,
Çok değişti memleket dede,
Başımıza gelenleri görmedin;göremedin.
Besinlerimize hormon katılınca,
Duygu ve düşüncelerimizde hormonlaştı,
İnsan gibi insanlar kalmadı,
Çoğu insanlıktan uzaklaştı...
Paramızın para olduğu,değerli olduğu zamanlar,
Çook gerilerde kaldı...
İnterneti,bilgisayarı,yaşayıp da göremedin.
Metro,hızlı tren,onlarada yetişemedin.
Olsun,canın sağolsun,iyi ki dedemdin...
İyilik,güzellik,merhamet duyguları,
İnsanları terkeder oldu yavaş yavaş.
Dünya'nın her tarafı,kin ve nefret dolu,
Çarpışıyor insanlar,sonu gelmez bir savaş...
Tekrar gönderelim deseler seni buralara,
Yemin olsun dede,
Gelmek istemezsin,ne denizlere,ne de karalara...
Doğru sevgili abim...Binalar çoğaldı....Var gerisini sen düşün !...Sevgilerimle.😙👍
👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Tebriklerim koca yürekli usta kalem şaire,
Öyle güzel dile gelmiş ki halimiz dizelerde,
Emeğin ve kalemin daim olsun ustam saygılar bıraktım sayfanıza.
Ey torun Dinle bir dakika Bak şu duvara da Resim değil San ki Dibinde deden ses veriyor gibi; Bak ben ve sen Dede ve torun Yer değiştir Torun ve dede Ne fark eder? Eski dediğin zaman dün yeniydi Bu gün de eskiyecek belli.
Hatırla bilye oynadığın günleri Çelik çomaklı günler ne güzeldi. Ama bilirim ki; O zamanda üzülür ağlardın, Anladığın kadardı dünyan. Derdi ki büyükler Hele bir büyü dünya kaç bucak O zaman görürsün. Gördük be torun Daha ne olsun.
Dün vapurda giderken Koca şehir ne kadar canlı Işıl ışıldı. Lakin benim yüreğimden Cenaze alayı geçiyor. Hüzün hüzün üstene doğuyor. Çok değil güneş batmadan İçimde ektiğim umutlar battı. Ne bileyim işte Dedem ve ben Aynı vapurla kaç kere geçtik bu denizden, Kaç martı bağırdı peşimizden Ne deniz durdu Ne vapurlar Ne dalga dalga sular; Hepimiz Bu hayat içinde bir kıyıdan bir kıyıya Sürüklenen, Sade canlardan biriyiz.
Ben de sizinle aynı fikirdeyim. Ülkemiz eski günlerini aratır bir hâle geldi. İnşallah bir gün bu durum olumlu bir şekilde değişir. Yüreğinize sağlık.
dedelerimizin dünyasını yaşamak mümkün olsaydı; yokluk olsada teknoloji olmasada, o imkanların kısıtlı olduğu günlerde dahi daha huzulu bir yaşam vardı. insanlar kendi egoları için karşısındaki insanı acımasızca sömürür hale geldi insan miğdesi on nobeş lokmada doyar ama gözü hiç bir şekilde doymaz duyarlı yüreğin dert görmesin Ahmet bey saygıyla selamlar