Çok Geç

Ölü bir gün daha kıyıya vurduğunda
Anlıyorum ki ruhum çok daha ileride ömrümden
Tükenmişlik yarışında
Haybeden esiyor yine rüzgar
Kokunu getiremeden
Hain yağmursa repertuarını genişletmiş
Bilsen bana inat
Ne damardan ezgiler öğrenmiş



Edebi bozuldu dizelerimin
Dudaklarında bıraktığımdan beri benliğimi
Yokluğunda zaman bile yavaşladı
Saatim bile çoktan unuttu kurulmayı
O kadar bitti ki ruhum
Unuttu her yeni güne yeniden başlamayı



Her melankolik gün batımı
Hazırlıyor beni gecenin koynuna
Bir mum alevi gibiyim
Her gecenin karanlığında
Titreyerek yanıyorum
Öyleyse neden üşüyorum?



Üvey evladıyım aciz bir aklın
Yalancı sevdamın vadettiği kadar ömrüm
Yalnızım ve ölmeye çok yakın
Saksıdaki bir kır çiçeği kadar şaşkın
Göremezsin kendini bende
İç bükey artık tüm aynalarım