Çok Güzeldin...

Çok güzeldin...

Ay ışığı kadar parlak
Yıldızlar kadar ihtişamlı
Güneş kadar sıcaktın

Dudaklarının serinliği ilk bahar esintisi
Teninin kokusu papatya bahçesi gibiydi

Gözlerin uzakları yakına getirir
Ellerin kelepçe takardı ellerime

Çok güzeldin...

Yaşadıkça hayat katardın insana
Yaşlandıkça gençleştirirdin

Bir siyahı çok güzel taşırdın üstünde
Birde ağır başlı büyük insan olmayı

Güldüğünde kaybolurdu dudakların
Uyurken kedi gibi mırıldanırdın

Geceleri severdin
Gündüzler aydınlıktı
Siyahtı rengin
Karanlıkta coşardın

Çok güzeldin...

Güzelliğinin farkında olmandı en kötüsü
Şımarık bir çocuk gibi yerinde duramazdın
Yaşamaktan çekinmez
İnsanları aldırmazdın

Çektin gittin...

Sabahları uyanamaz
Geceleri uyuyamaz oldum
Sana yazdım hep şiirleri
Ve sana söyledim tüm şarkıları

Güzelimdin sen benim
En güzel güzelimdin.