Çöllere Salar Beni

Gönül düştü ah-u zara, vuslata ferman ister

Çeşmimden dökülen yaşlar, bîçare kılar beni.

Derûnumda gizli yara, bin türlü derman ister

Önüme çıkan yokuşlar, çöllere salar beni.

Zehir kusan gecelerim, nebze ziyaya muhtaç

Ümitlerimi katledip, hicranlar talar beni

Akkorlaşmış yüreğimde, anılar sevgiye aç

Zemheride yalın ayak, yollara salar beni.

Ahval-i pür melalimi, sundum şahlar şahına

Murad ederse bu halden, o azad kılar beni

Boş dönmez ki boynu bükük sığınan dergâhına

Lâkin mağrurâne tavır, hışmına salar beni.