Cömert

Çatladı çatlayacak sabırtaşı,
unufak edilmiş,
öğütülmüş bir sabır.
Herkesin dilinde fesadından,
bence yorgunluktan,bezginlikten.
Sende saklı nedenler,
doğrusunu sen biliyorsun.
Ömrünün içinde mevsimler,
mevsimlerde ben diyorsun..
İşte;
Baharı bırakıyorum sana gözlerimde.
Güzeldir herşeye rağmen korkma sakın,
hazan hüznüm,
saçlarımdan topla dalgalı bir hayatı.
Donup kalmış,buz kesmiştim,
zemheri ayazıdır ayrılık derken.
Aklını darmadağın etmiş,
gülüşlerimde hatırla yazın can sıcaklığını..
Sana koskoca bir kent bırakıyorum,
sabır demiştin giderken,sabır..
İşte uluorta dağınıklığında aklımın
............................caddelerine,sokaklarına,
parklarına,çiçeklerine serpiştirilmiş,
hani seni arayıp da bulamadığım hatıraların her köşesine,
özenerek yerleştirdiğin yokluğundan bir kahır..
Bu denli cömert olacağın aklıma gelmezdi sevgili..
Mavi gökyüzü düşlerin ve yalnızlığın yatağın üstünde,
katladım koydum..
Giyinmeyi, üzerini örtmeyi,
sakın unutma canım notunu görmesem...